Abamektyna ma toksyczny wpływ na żołądek i kontakt z roztoczami i owadami oraz nie może zabijać jaj. Mechanizm działania różni się od ogólnych insektycydów tym, że zakłóca aktywność neurofizjologiczną i stymuluje uwalnianie kwasu gamma-aminomasłowego, który ma działanie hamujące na przewodnictwo nerwowe stawonogów. Dorosłe osobniki, nimfy i larwy roztoczy po kontakcie z abamektyną będą wyglądać na sparaliżowane, nie będą się ruszać ani żerować i giną po 2–4 dniach. Abamektyna ma wolniejsze działanie śmiertelne, ponieważ nie powoduje szybkiego odwodnienia owadów. Chociaż awermektyna ma bezpośredni kontakt i działa zabijająco na owady drapieżne i pasożytniczych wrogów naturalnych, wyrządza niewielkie szkody pożytecznym owadom z powodu niewielkiej ilości pozostałości na powierzchni rośliny. Abamektyna jest wchłaniana przez glebę i nie przemieszcza się i jest rozkładana przez mikroorganizmy, dzięki czemu nie ma kumulacji w środowisku i może być stosowana jako składnik kompleksowej kontroli. Preparat jest łatwy w przygotowaniu, wlać do wody i wymieszać do użycia, a także jest bezpieczniejszy dla upraw.