Daminozyd może opóźniać wzrost roślin, hamować wzrost pędów i liści nad ziemią, zwiększać zawartość chlorofilu w liściach, zwiększać tempo wzrostu bulw i sprzyjać ekspansji bulw.

Daminozyd może zapobiegać podziałom komórkowym, hamować wydłużanie się komórek, sadzenie karłowatych, poprawiać odporność orzeszków ziemnych na suszę, sprawiać, że drzewa owocowe kwitną z wyprzedzeniem, zwiększać szybkość wiązania owoców i zapobiegać opadaniu owoców przed zbiorem. Daminozyd po wchłonięciu przez rośliny może hamować biosyntezę endogennej gibereliny i syntezę endogennej auksyny u roślin. Główną funkcją jest hamowanie wzrostu nowych gałęzi, skracanie długości międzywęźli, zwiększanie grubości liści i zawartości chlorofilu, zapobieganie opadaniu kwiatów, sprzyjanie zawiązaniu owoców, wywoływanie przypadkowego tworzenia korzeni, stymulowanie wzrostu korzeni i poprawianie odporności na zimno. Daminozyd dostaje się do organizmu przez korzenie roślin, łodygi i liście. Posiada dobre właściwości układowe i przewodzące. Jest prowadzony do dotkniętej części z przepływem składników odżywczych. W liściach Daminozyd może wydłużyć tkankę palisady i rozluźnić tkankę gąbczastą, zwiększyć zawartość chlorofilu, wzmocnić fotosyntezę liści. Może hamować mitozę merystemu wierzchołkowego na szczycie rośliny. W pędach może skracać odległość międzywęźla i hamować wydłużanie się gałęzi.

Daminozyd może hamować wzrost roślin i sprzyjać krótkości bez wpływu na kwitnienie i owocowanie. Ma wpływ na zwiększenie tolerancji upraw na zimno i suszę, zapobiega opadaniu kwiatów i owoców oraz promuje zawiązywanie i plonowanie owoców.